"Ko deneng ora ngomong nek Om Lukman lagi neng kene, maning-maning celuk-celuk disit ya."
Seuwise rampung klamben Yatni metu nemoni Lukman.
"Arep gawe wedang apa Mas?"
"Apa bae, seanane..."
Yatni mlebu maring njero gawe wedang kanggo Lukman, ora kedep Lukman olieh ndelengna Yatni, ngasih ngilang neng pedangan.
Ora ganti suwe Yatni nggawa baki isi cangkir kopi, Yatni ngedunna cangkir maring meja. Ora kemaha benik klambine Yatni urung di kancing dadi klambine ndobleh, mandan katon njerone.
"Gleeggekk..." swara Lukman ngeleg idoh.
"Monggo Mas..." Yatni urung emut klambine bukak bagian nduwur.
"Duuhh...jantungku deneng kaya kie rasane, awake kayong semromong ora genah temen, klambine Yatni ngganggu banget, angger inyong ngomong mbok isin, tapi angger ora ngomong mbok ndarani inyong kesenengen weruh barang melong neng njero klambi. Piwe kie ya..." Lukman ngomong dewekan neng bathin.
"I-iya...kesuwun Yat..." Lukman nyecep kopi neng sandinge.
"Punten Yat, klambine urung dibenik kue." akhire Lukman ngwanikna ngomong.
Editor : Pepih Nurlelis
Artikel Terkait
